درجه بندی زخم فشاری | روش های درمان زخم فشاری | معرفی شرکت کلوپلاست
رایج ترین سیستم درجه بندی EPUAP می‌باشد. زخم فشاری به چهار درجه طبقه بندی می‌شوند که مربوط به عمق آسیب می‌باشد. که در ادامه مقالات با درجه‌های مختلف آن آشنا و شرکت کلوپلاست را معرفی می‌کنیم.
1.درجه یک :
زخم فشاری درجه یک سطحی ترین نوع زخم است. ناحیه آسیب دیده پوست تغییر رنگ و در افراد سفید پوست قرمز و در افرادی با رنگ پوست تیره تر بنفش یا آبی است. نکته مهمی که باید به خاطر داشته باشید این می‌باشد که زخم‌های فشاری درجه 1 با وارد شدن فشار به آنها سفید نمی شوند. پوست دست نخورده باقی می‌ماند، اما شاید درد یا خارش داشته باشد. همچنین شاید گرم و اسفنجی یا سفت به نظر برسد.
ویژگی‌ها عبارتند از :
ارزیابی اریتم غیر قابل بلانچ شدن پوست سالم در بیمارانی که پوست‌های تیره دارند دشوار می‌باشد.
ادم، سفتی.
گرما روی یک برجستگی استخوانی.
وقتی اسکار وجود دارد، مرحله بندی دقیق امکان پذیر نیست.
2.درجه دو :
در زخم فشاری درجه دو، مقداری از سطح خارجی (اپیدرم) یا لایه عمیق تر (درم) آسیب دیده است که منجر به از دست دادن پوست می‌شود. ظاهر زخم مانند زخم باز یا تاول است.
ویژگی‌ها عبارتند از :
از دست دادن ضخامت جزئی پوست شامل اپیدرم، درم یا هر دو، به عنوان مثال، ساییدگی، تاول یا دهانه کم عمق.
نکته مهم : شرکت کلوپلاست مقالاتی در این خصوص معرفی کرده که برای مطالعه به لیک زیر مراجعه بفرمایید.
3.درجه سه :
در زخم‌های فشاری درجه سه، از دست دادن پوست در تمام ضخامت پوست‌ها رخ می‌دهد. بافت زیرین نیز آسیب دیده است، اما عضله و استخوان زیرین آسیب نمی بینند. زخم به صورت یک حفره عمیق مانند زخم ظاهر می‌شود.
ویژگی‌ها عبارتند از :
پوست‌های ضخیم کامل شامل آسیب یا نکروز بافت زیر جلدی می‌باشد که ممکن است به سمت پایین، اما نه از طریق فاسیای زیرین گسترش یابد.
از نظر بالینی به صورت یک دهانه عمیق با یا بدون تخریب ظاهر می‌شود.
4.درجه چهار :
زخم فشاری درجه چهار شدیدترین نوع زخم فشاری می‌باشد. پوست به شدت آسیب دیده و بافت اطراف شروع به مردن می‌کند (نکروز بافت). ماهیچه‌های زیرین، استخوان یا مفصل نیز امکان دارد آسیب ببینند، گاهی اوقات بسیار شدید. افراد مبتلا به زخم فشاری درجه چهار در معرض خطر بالایی برای ابتلا به عفونت‌های تهدید کننده زندگی هستند.
ویژگی‌ها عبارتند از :
از دست‌دادن پوست با ضخامت کامل همراه با تخریب گسترده، نکروز بافت، یا آسیب به ماهیچه، استخوان، یا ساختارهای نگهدارنده، به عنوان مثال، تاندون یا کپسول مفصلی. مجاری سینوس و تخریب امکان دارد با این مرحله از پیشرفت زخم همراه باشد.
روش های درمان زخم فشاری | معرفی شرکت کلوپلاست
گزینه‌های درمانی مختلفی برای درمان زخم فشاری وجود دارد که عبارتند از :
1.تمیز کردن و دبریدمان زخم و معرفی پانسمان شرکت کلوپلاست در این خصوص
تمیز کردن زخم و مراقبت دقیق از پوست ضروری ترین بخش درمان می‌باشد. این فرآیند شامل حذف آلودگی سطحی و برداشتن دقیق تمام بافت مرده می‌باشد. علاوه بر دبریدمان جراحی مرسوم، انواع دیگری از دبریدمان مانند دبریدمان مکانیکی که شامل استفاده از پانسمان‌های مرطوب ( پانسمان‌های معرفی شده توسط شرکت کلوپلاست ) به خشک مکرر برای از بین بردن لجن می‌شود.
دبریدمان آنزیمی با استفاده از آنزیم‌ها برای مایع سازی بافت مرده در زخم و برداشتن آنها با پانسمان، و دبریدمان بیولوژیکی یا ماگوت و لارو درمانی (که در آن لاروها تمام بافت مرده را می‌خورند و زخم را بدون آسیب رساندن به بافت‌های زنده تمیز می‌کنند) نیز در ادبیات ذکر شده. ماگوت همچنین با آزاد کردن موادی که باکتری‌ها را از بین می‌برند و روند بهبودی را تحریک می‌کنند، به مبارزه با عفونت کمک می‌کند. دبریدمان جراحی تیز با استفاده از تیغه یا قیچی رایج ترین و موثرترین روش دبریدمان در دستان جراحی توانا است. بافت مرده ممکن است به وسیله وسایل مکانیکی برداشته شود.
برخی از تکنیک‌های دبریدمان مکانیکی عبارتند از :
تمیز کردن و آبیاری تحت فشار در جایی که بافت مرده با استفاده از جت‌های آب پرفشار برداشته می‌شود. هیچ مدرکی در دسترس نیست که به طور خاص از روش‌ها یا راه حل‌های پاکسازی خاص و مؤثر پشتیبانی کند.
اولتراسوند بافت مرده با استفاده از امواج انرژی با فرکانس پایین برداشته می‌شود.
لیزر بافت مرده با استفاده از پرتوهای متمرکز نور برداشته می‌شود.
اساساً دبریدمان برای تبدیل زخم مزمن به زخم حاد انجام می‌شود تا بتواند در مراحل طبیعی بهبودی پیشرفت کند.
2.پانسمان زخم فشاری | معرفی شرکت کلوپلاست
پانسمان مورد نظر برای مراحل مختلف بهبود زخم برای هر مرحله تخصصی می‌باشد. در واقع طیف وسیعی از پانسمان‌ها برای کمک به مراحل مختلف بهبود زخم وجود دارد. اینها به عنوان غیر جاذب، جاذب، دبریدینگ، خود چسبنده و بسیاری دیگر طبقه بندی می‌شوند. تعیین مناسب‌ترین پانسمان بسیار مهم می‌باشد زیرا در نهایت به محل/نوع زخم، مراقبت‌های بیمارستانی یا مدیریت محل سکونت، ترجیحات شخصی و هزینه‌های بیمار بستگی دارد.
پانسمان‌ها معمولاً انسدادی هستند، بنابراین زخم‌ها در یک محیط مرطوب بهتر بهبود می‌یابند. اگر زخم تمیز و خشک باشد، پانسمان‌های انسدادی معمولاً به صورت هفتگی تعویض می‌شوند و از تغییرات مکرر اجتناب می‌شود زیرا تغییرات پانسمان سلول‌های سالم را همراه با باقی مانده‌ها از بین می‌برد.
زخم‌های آلوده یا پر اگزودا ممکن است نیاز به تعویض پانسمان مکرر داشته باشند، گاهی اوقات هر چند ساعت یکبار باید تعویض انجام گردد همچنین زخم‌های شدیداً آلوده با درمان زخم فشار منفی (NPWT) درمان می‌شوند. از پانسمان‌ها و بانداژهای تخصصی برای محافظت و تسریع روند بهبود زخم‌های فشاری استفاده می‌شود.
این پانسمان‌ها عبارتند از :
- پانسمان‌های هیدروکلوئیدی اینها حاوی ژل ویژه‌ای هستند که رشد سلول‌های جدید پوست را در زخم تشویق می‌کند و ناحیه سالم پوست را خشک نگه می‌دارد.
- پانسمان‌های آلژینات از جلبک‌های دریایی به وجود می‌آیند که حاوی سدیم و کلسیم هستند که روند بهبودی را تسریع می‌کنند. پانسمان‌های آلژینات حاوی عسل برای بهبود کامل زخم در زخم‌های فشاری هستند.
- پانسمان‌های نانو نقره اینها از خاصیت ضد باکتریایی نقره برای تمیز کردن زخم استفاده می‌کنند.
- کرم‌ها و پماد‌ها برای جلوگیری از آسیب بیشتر بافتی و کمک به تسریع روند بهبودی، اغلب از داروهای موضعی مانند کرم و پماد استفاده می‌شود.
مانند پانسمان‌هایی که توسط شرکت کلوپلاست معرفی شدند.
3.آنتی بیوتیک ها
همه زخم‌های فشاری نیازی به آنتی بیوتیک ندارند. آنتی بیوتیک‌ها معمولا فقط برای درمان زخم فشاری عفونی و جلوگیری از گسترش عفونت تجویز می‌شوند. اگر عفونت بافتی وجود داشته باشد، آنتی بیوتیک‌ها برای درمان عفونت ضروری هستند، اما باید تلاش کرد تا زخم را به طور کامل جدا کرد و تنها بافت‌های زنده را ترک کرد، در غیر این صورت آنتی بیوتیک به تنهایی زخم را پاک نمی کند.
آنتی بیوتیک‌ها مکمل دبریدمان جراحی هستند و جایگزینی برای آن نیستند. از مصرف آنتی بیوتیک‌های موضعی باید اجتناب شود زیرا استفاده از آنها امکان مقاومت آنتی بیوتیکی و آلرژی را افزایش دهد. کرم ضد عفونی کننده همچنین ممکن است به صورت موضعی برای زخم‌های فشاری استفاده شود تا باکتری‌های موجود را از بین ببرد.
بیوفیلم در زخم‌های فشاری طولانی مدت اغلب توسط میکروارگانیسم‌ها در یک بیوفیلم کلونیزه می‌شوند. بیوفیلم ممکن است از باکتری‌ها، قارچ‌ها یا سایر ارگانیسم‌ها که در زخم‌ها وجود دارد تشکیل بشود. ارگانیسم‌ها از اثر آنتی بیوتیک‌های معمولی محافظت می‌شوند. تجویز غیر ضروری آنتی بیوتیک‌ها در واقع ممکن است ارگانیسم‌های مقاوم تری را انتخاب کند.
4.درمان زخم با فشار منفی | معرفی شرکت کلوپلاست
این یک ابزار ارزشمند در مدیریت زخم‌های فشاری می‌باشد و شامل اعمال فشار زیر اتمسفر به زخم با استفاده از یک واحد کامپیوتری برای انتقال متناوب یا مداوم فشار منفی برای بهبود زخم است. NPWT، برای زخم‌های فشاری عمیق، حفره‌دار، عفونی و تخلیه کننده فراوان، به ویژه در استخوان‌های باز، مؤثر می‌باشد. با افزایش تجربه بالینی می‌توان با اطمینان گفت که به بهبود زخم کمک می‌کند.
مزایای آن را می‌توان به این صورت خلاصه کرد:
- به دانه بندی کمک می‌کند.
- فشار منفی کنترلی و موضعی را اعمال می‌کند تا به بهبود یکنواخت زخم‌ها کمک کند.
- به برداشتن مایع بینابینی کمک می‌کند تا فشار بافت را کاهش دهد.
- به حذف مواد عفونی کمک می‌کند و کنترل اگزودا را انجام می‌دهد.
- محیطی مرطوب برای بهبود زخم فراهم می‌کند
- بقای فلپ و پیوند را افزایش می‌دهد.
- هم استفاده در بیمارستان و هم در منزل.
- هزینه بیمارستان / پانسمان / پرستاری را کاهش می‌دهد (اگر بتوانیم بیمار را به خانه ترخیص کنیم).
معرفی شرکت کلوپلاست
کلوپلاست شرکت تجهیزات پزشکی و مراقبت‌های بهداشتی دانمارکی می‌باشد، که در زمینه تولید و ارائه تجهیزات پزشکی مجاری ادراری، بی‌اختیاری ادراری و پانسمان فعالیت می‌نماید. شرکت کلوپلاست در سال ۱۹۵۷ تأسیس شد و در حال حاضر شمار کارکنان آن، بیش از ۷٫۵۰۰ نفر داراست، که در ۵۳ کشور جهان فعالیت می کنند. کارخانجات تولیدی این شرکت در کشورهای دانمارک، مجارستان، فرانسه، چین و ایالات متحده آمریکا مستقر می‌باشند. دفاتر مرکزی شرکت کلوپلاست در شهرهای فریدنسبورگ، دانمارک و مینیاپولیس ، مینه‌سوتا مستقر می‌باشند.
معرفی شرکت کلوپلاست
جهت معرفی محصولات شرکت Coloplast کلیک کنید.
